>την ανάγκη αναγνώρισής του ως βασικό κίνδυνο για την δημόσια υγεία και τη βιοποικιλότητα σε εθνικό επίπεδο και το σχεδιασμό μίας εθνικής στρατηγικής για την αντιμετώπισής του.
>Την βελτίωση του νομικού πλαισίου με τη σύνδεση διαφορετικών τομεακών πολιτικών, τόσο σε σχέση με την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, όσο και σε σχέση με την παραγωγική διαδικασία, τη χρήση χημικών προϊόντων αλλά και τη διαχείρισή τους.
>Τη δημιουργία ενός κοινού πρωτοκόλλου καταγραφής των περιστατικών των δηλητηριάσεων και μίας κοινής βάσης δεδομένων σε εθνικό επίπεδο.
>Την οργάνωση της παροχής πρώτων βοηθειών σε περιπτώσεις δηλητηριάσεων, διαχείρισης των πτωμάτων, πραγματοποίησης των απαραίτητων νεκροψιών, κτηνιατρικών ελέγχων και τοξικολογικών αναλύσεων και της αποτελεσματικής απομάκρυνσής του από την ύπαιθρο.
>Την ενίσχυση της φύλαξης στην ελληνική ύπαιθρο
>Τη βελτίωση των προληπτικών μέτρων για την αντιμετώπιση των ζημιών που προκαλούν τα είδη της άγριας πανίδας στις παραγωγικές διαδικασίες μέσα από την υλοποίηση των αγροπεριβαλλοντικών μέτρων του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης.
>Τη βελτίωση του συστήματος αποζημιώσεων του ΕΛΓΑ στις περιπτώσεις ζημιών από τα είδη της άγριας πανίδας και την ένταξη μέτρων προστασίας του ζωικού και φυτικού κεφαλαίου όπως οι ηλεκτροφόρες περιφράξεις και το Ελληνικός Ποιμενικός Σκύλος στα μέτρα ενεργητικής προστασίας.
>Τη βελτίωση της διαχείρισης των βιοτόπων για την άγρια πανίδα με την αύξηση τροφικών διαθέσιμων για τα νεκροφάγα αρπακτικά (επανεισαγωγή οπληφόρων, δημιουργία δικτύου οργανωμένων ταϊστρών κ.α.)
>Τη βελτίωση του μηχανισμού ορθολογικής διαχείρισης του φυτοφαρμάκων για την οποία προτάθηκαν συγκεκριμένα μέτρα στο πλαίσιο της διαβούλευσης για την εκπόνηση του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την ορθολογική χρήση των γεωργικών φαρμάκων.
>Την  παράλληλη συνεχή ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού ως μία ενιαία εθνική